nerden geldim istanbul'a

haydarpaşa'dan inip denize doğru kısık gözlerle bakarken elimdeki Pierre Cardin bavulu tahta, daracık kotumu ispanyol paça zannediyordum adeta.
Tam aklımdan "seni yenmeye gel..." cümlesi geçerken yanımdaki teyzenin beni itip "hadi kızım jeton almıyosan çekil ayak altından vapur gelcek " sözleriyle gerçeğe döndüm. anladım ki bir türk filmi değildi bu ve şu ana kadar kimse yenememişti zaten istanbul'u.

vapurda giderken nadir bulduğum deniz havasını sonuna kadar içime çekmeye çalıştım. denizin kokusu ciğerlerime tam işlemeye başlamıştı ki, koca bir dalga beni ve bavulumu baştan aşağı ıslattı.
gözlerimi açtım yüzümü sildim ve :
- hoşbulduk istanbul. dedim
sen başlattın savaşı....