nazarım var değmesin

çingene yanıma yaklaşırken, paradan çok bir şey söylemek ister gibiydi. gözlerini kısarak geldi.

"senin" dedi buğulu bir sesle. " sabahları uyanma problemin var. çünkü üzerinde çok nazar var."

şaşırdım.beni gerçekten tanıyanlar sabahların benim için ne büyük bir işkence olduğunu bilirler. yurttaki arkadaşlarım ilk birkaç aydan sonra beni uyandırma sevdasından vazgeçmişlerdir.nice yiğitler tanıdım "ben seni uyandırırım" diyen ama sonra sinirle pes eden.

benim bu özel maruzatımı bilen çingeneye saygım sonsuzdur.çünkü tüm bu sabahlar için bana verdiği bahaneyi kırk yıl düşünsem bulamazdım.
üzerimde ağırlık varsa ben napayım?